Konkurs dla młodych architektów "Multi Comfort Student Contest"

Osiedle oferuje zróżnicowany program funkcjonalny składający się z usług, przestrzeni kulturowych oraz biurowych. Posiada szeroką gamę terenów zielonych, zawierającą półpubliczne place, tarasy zlokalizowane w bryłach budynków oraz farmę przeznaczoną do upraw na potrzeby mieszkańców. Dodatkowo założenie zostało wyposażone w rozbudowaną elektrownię fotowoltaiczną umiejscowioną na dachach budynków, która zajmuje powierzchnię 155 520 m2.Kolejnym proekologicznym elementem są leje zbierające deszczówkę, która mogłaby zostać ponownie użyta chociażby do podlewania. Ostatnim krokiem jest zapewnienie korzystnego mikroklimatu w obrębie założenia. Koncepcja urbanistyczna dąży do zmaksymalizowania terenów zielonych, w celu zapobiegania przegrzewaniu się osiedla latem i zapewnienia atrakcyjnych przestrzeni rekreacyjnych i komfortu wizualnego. Dlatego budynki mieszkaniowe oraz część brył przestrzeni o funkcji towarzyszącej pokryte zostały zielonymi dachami. Ponadto w budynki mieszkaniowe wprowadzone zostały zielone tarasy.

Jest to projekt przesycony interesującymi rozwiązaniami – chociażby intrygująca przestrzeń szkolno-przedszkolna, częściowo zintegrowana z terenem oraz próbująca wejść – w sposób bardzo odważny – w strukturę zabytkowych magazynów. Tej odwagi wymagamy od studenckich projektów konkursowych. Drugi element, na który warto zwrócić uwagę jest to poszukiwanie innowacyjnych rozwiązań technicznych – takich jak zaproponowana przegroda eco wall, jest to odważny pomysł mogący służyć Saint-Gobain jako inspiracja do dalszej pracy badawczej, a nawet wdrożeniowej. 

Andrzej Dudziński, Przedstawiciel jury

Maison Coignet zostało zaadaptowane na kawiarnię i lokalne centrum wystawowe, natomiast drugi budynek zabytkowy został uzupełniony o drewnianą nadbudówkę i przekształcony na funkcję szkolno-przedszkolną. Szkoła pełni też rolę rekreacyjną dla wszystkich mieszkańców. Ideowe work & play zostało zapewnione poprzez budynki wielorodzinne i półpubliczne dziedzińce otoczone lokalnymi usługami i zielenią. Charakterystyczna konstrukcja kontenerowa tworzy struktury z modułowymi mieszkaniami o różnych wielkościach. Kontenery stają się ekologiczną jednostką mieszkaniową za pomocą wykorzystanych rozwiązań architektonicznych oraz materiałów Saint-Gobain. W projekcie zadbano m.in. o komfort termiczny zarówno latem jak i zimą oraz komfort wizualny dzięki zapewnieniu dostępu do jak największej ilości światła naturalnego.

Jury doceniło ten projekt za stworzenie silnej i spójnej struktury wielofunkcyjnej, która może stać się znakiem rewitalizacji w dzielnicy Saint-Denis. Dwa kwartały mieszkalne o funkcji i pracy i rekreacji łączą się w czytelny sposób z miastem oraz centrum edukacyjno-kulturalnym. Centrum to było kontrowersyjne dla jury, ponieważ zabytkowa hala została ukryta pod budynkiem, nadbudową i przeszkleniem. Jednocześnie jury doceniło architektoniczną przestrzeń, która sprzyja budowaniu właściwych relacji pomiędzy mieszkańcami o różnym statusie materialnym oraz pochodzeniu. Ten aspekt był dla nas bardzo ważny, tak samo jak wdrożenie idei recyklingu – mocne w wyrazie architektonicznym poprzez zastosowanie kontenerów morskich i technologii CLT oraz znakomitego wykorzystania wszelkiej maści produktów Saint-Gobain. Idea zamieszkiwania, pracy i zabawy w harmonijny sposób, która przyświecała autorkom – zdaniem jury – została spełniona.

Tomasz Głowacki , Przedstawiciel jury

Głównym celem było zapewnienie komfortu człowiekowi oraz troska o ekologiczne rozwiązania w oparciu o energię słoneczną. A co za tym idzie – uzyskanie niskiego rocznego zapotrzebowania budynku na ciepło, czy wykorzystaniu paneli słonecznych jako źródła energii. Dzięki tarasom oraz lokalizacji na osi zachód-wschód udało się dostosować ruch słońca do dobowego cyklu życia człowieka. Ponadto,  galerie pozwalają na zapewnienie dobrego przewietrzania. Skosy ujmujące tarasy zewnętrzne nie tylko są charakterystycznym elementem architektonicznym, ale również pozwalają na uzyskanie gradacji głębokości pięter, co umożliwia całodobowy dostęp pomieszczeń do światła naturalnego i odpowiednie zacienienie. Projekt zintegrowanego kwartału ekologicznej zabudowy mieszkaniowej. Z kwartałów tych ułożono modelowy zestaw urbanistyczny uciekający od klasycznego modernizmu, luźno powiązany z otaczającym go kontekstem urbanistycznym. Tym samym nieskrępowany kompozycją i estetyką otoczenia, uwolniony od nich, ale mocno skupiony na zagadnieniach komfortu i jakości przestrzennej poszczególnych typów mieszkań w przestrzeni sąsiedzkiej wewnątrz kwartału. Obszerne tarasy, otwarte na słońce tworzą klimat prywatności i komfortu przestrzennego dla przyszłych użytkowników tych budynków.Andrzej Duda, Przedstawiciel jury

Kolejnym ciekawym rozwiązaniem jest wielozadaniowa hiperstruktura z łatwym dostępem do kompekstu szkolno-przedszkolnego. Połączenie ze sobą budynków miało na celu wprowadzenie integracji mieszkańców, poczucia wspólnoty, a także ograniczenie zużycia energii. W projekcie znalazły się też takie rozwiązania jak – CO-housing, łączniki czy szklarnie gwarantujące niezależność żywieniową mieszkańców. Ze względu na niezadowalający poziom ochrony zdrowia w tej części Paryża zabytkowa przestrzeń Maison de Coignet została przemianowana na ogólnodostępną przychodnię lekarską. Całość założenia opiera się na  wykorzystywaniu materiałów pochodzenia ekologicznego, a także korzystanie ze źródeł energii odnawialnej (perovskity, zbieranie wody deszczowej).

Powstałe w wyniku tego zabiegu podwórko wewnętrzne rozgraniczone jest na dwie części o przeznaczeniu dla dwóch głównych grup wiekowych – dzieci szkolnych i przedszkolnych. Całość otaczają tereny zielone. Hale uzyskały drugie życie dzięki restrukturyzacji wnętrza oraz rewitalizację fasady zewnętrznej. Strefą otaczającą z zewnątrz jest strefa zielonego ogrodu buforowego zawierająca przede wszystkim funkcję mieszkalną w postaci budynku A i punktowców B. Taka strefa zapewnia dodatkową izolację przed zanieczyszczeniem dźwiękiem i spalinami generowanymi przez drogi komunikacyjne. Autorka projektu czerpała inspiracje z klasycznych ogrodów francuskich o silnej geometrii, gdzie często pojawiają się układy promieniste, okręgi i wyraźna symetria.

Działka została podzielona na trzy pasy: pierwszy z nich dotyczy upraw oraz budynku na składanie biomasy. Funkcje rolnicze są połączone z funkcjami rekreacyjnymi - miejsce upraw jest wspaniałym miejscem na spacery, uprawianie sportu i odpoczywanie w otoczeniu natury. Wszystkie nieczystości i odpadki wyprodukowane w procesie upraw byłyby przeznaczane na biomasę, która stanowiłaby  paliwo w procesie fermentacji w opisanym budynku, mogąc w pewnym stopniu zasilać osiedle  wielorodzinne czy szkołę.

Kolejnym pasem jest pas edukacji i rekreacji. Na jego terenie została zaplanowana restauracja i biblioteka powstałe z przekształcenia budynku Maison Cognet, targowisko, park, szkoła i przedszkole, a budynki ze spadzistym dachem zostały przekształcone w warsztaty.

Ostatnim pasem jest osiedle mieszkalne z trzema atrialnymi budynkami z klatkami w postaci galerii. Ta forma budynku również pozwala na integracje mieszkańców osiedla. Na wszystkich piętrach znalazły się różne rodzaje mieszkań z balkonami wyposażonymi w przesuwne rolety i donice na osłaniającą zieleń. 

Propozycja ogrodów miejskich jest odpowiedzią na wyżej wymienione potrzeby społeczne i  psychologiczne mieszkańców dzielnicy Saint Denis w Paryżu. Tytułowy Green Circle oznacza obieg działań odbywających się w projekcie by właśnie zapewnić to w jak największym stopniu. Tworząc tym samym koło które napędza samo siebie. Równocześnie jednocząc społeczności przybywające z różnych zakątków świata i wzmacniając relacje między nimi.

Budynek składa się z modułów - „klocków” – połączonych ze sobą w jedną całość. Forma szkoły została przeskalowana dla potrzeb młodego człowieka. Plan szkoły zakłada dwa wewnętrzne dziedzińce, które są jednocześnie placami zabaw. Dodatkowo, zaprojektowany zespół mieszkaniowy zapewni 250 lokali z kompleksem parkingów podziemnych. Budynki wielorodzinne zaprojektowano jako galeriowe o schodkowym charakterze dachów. Forma budynków wynika z próby jak najlepszego ich nasłonecznienia, a także otwarć widokowych w kierunku rzeki oraz projektowanego parku. Mieszkańcy każdej kondygnacji mają zapewniony dostęp do zielonych tarasów, gdzie znajdują się ogródki oraz miejsca do wypoczynku i integracji społecznej. Ponadto projekt przewiduje zazielenienie obszaru. W parku zaprojektowanym od strony południowej znajdują się urządzenia sportu i rekreacji, parasole zbierające wodę do nawadniania roślinności oraz oczka wodne, nawiązujące do otoczenia Sekwany. W zabytkowym obiekcie La Maison Coignet projektowane są przestrzenie wystawowe oraz kawiarnia z punktem widokowym na Sekwanę.

Tam również znajduje się szkoła, zintegrowana z dwoma najwyższymi piętrami osiedla, będąca w samym centrum. Oferowane mieszkania charakteryzują się wysokim standardem – budynki konstruowane są w układzie galeriowym na modularnej szerokości 8 metrów. Każde mieszkanie  posiada własny taras, na który można wyjść z każdego pokoju poprzez duże przeszklenia, wpuszczające sporo światła słonecznego do wnętrz mieszkań. Jednakby zapewnić komfort cieplny i uniknąć przegrzewania, okna zaopatrzone są w systemy zacieniające w postaci przesuwnych paneli oraz wysuniętego na odpowiednią odległość stropu. Na każdym z pięter znajduje się przestrzeń wspólna, dostępna dla mieszkańców danego budynku. Te strefy mają być przedłużeniem prywatnych przestrzeni mieszkalnych i dają takie możliwości jak dodatkowa kuchnia lokatorska, sala warsztatowa, sala do nauki i zabawy czy ogrody letnie. Habitat składa się z warstw - każda z nich reprezentuje inną funkcję. Na samej górze znajduje się część mieszkalna, to statyczne formy w układzie urbanistycznym wynikającym z istniejącej zabudowy. Na parterze znajduje się strefa publiczna, dostępna zarówno dla mieszkańców osiedla jak i osób mieszkających w okolicy.

,,Sercem” idei jest muzyczny park, który podzielony został na 5 stref odpowiadających pięciu rodzajom muzyki: klasycznej, latynoskiej, jazzowej, elektronicznej i hip hopu z wykorzystaniem różnych obiektów małej architektury. Podróż po parku kończy się na strefie muzyki klasycznej, czyli budynku historycznym Maisona Coigneta, w którym zaprojektowana została strefa kultury, m.in. z klubokawiarnią. Zabudowa mieszkaniowa została ulokowana we wschodniej części terenu, wprowadzone zostało rytmiczne ułożenie prostych form geometrycznych. Jako typologia zabudowy wybrane zostały punktowce, które z jednej strony ulicy połączone są loggią. Taka forma – według autorek – korzystnie wpłynie na integracje sąsiadów. Ponadto każde mieszkanie posiada loggie, która w zależności od potrzeb mieszkańców może być przestrzenią wspólną lub prywatną. Szkoła oraz przedszkole zostały połączone z budynkiem już istniejącym w niedalekim sąsiedztwie zabudowy mieszkaniowej. Budynek szkolny powstał z połączenia dwóch kwadratów doświetlonych zielonymi dziedzińcami.

W 11 budynkach mieszkalnych każde mieszkanie ma dostęp do balkonu lub tarasu. Donice na duże rośliny, dzięki którym budynki sprawiają wrażenie jedności z otaczającymi je ogrodami. Wszystkie parkingi są podziemne lub zaprojektowane w bryle budynku. Budynki mieszkalne, które, chowając samochody, skupiają się na relacji z naturą. Maison Coignet – według planu autorek – stanie się centrum integracji międzypokoleniowej, a hala w centrum działki miejscem spotkań artystycznych, przestrzenią biurową oraz modną przestrzenią gastronomiczną. Zaprojektowana została również szkoła z placem zabaw i boiskiem.